Pestisit kullanımının sıklığı, hedeflenen haşerenin türü, istilanın şiddeti ve kullanılan spesifik pestisit gibi çeşitli faktörlere bağlıdır. Genel olarak pestisitlerin son çare olarak kullanılması ve kimyasal olmayan haşere kontrol yöntemlerine öncelik verilmesi tavsiye edilir. Bu, insan sağlığına ve çevreye yönelik potansiyel risklerin en aza indirilmesine yardımcı olur.
İdeal olarak pestisitler yalnızca açıkça ihtiyaç duyulduğunda ve diğer yöntemlerin etkisiz olduğu kanıtlandığında kullanılmalıdır. Üreticinin dozaj, uygulama yöntemi ve sıklığına ilişkin verdiği talimatları dikkatle takip etmek önemlidir. Pestisitlerin aşırı veya yanlış kullanımı, zararlılarda direnç gelişmesi veya faydalı böceklere ve diğer yabani hayvanlara zarar verilmesi gibi olumsuz sonuçlara yol açabilmektedir.
Zararlı popülasyonlarının düzenli olarak izlenmesi, pestisit uygulamalarının gerekli olup olmadığını ve ne zaman gerekli olduğunu belirlemeye yardımcı olabilir. Entegre Zararlı Yönetimi (IPM) yaklaşımları, haşere kontrolüne yönelik önleme, izleme ve hedefe yönelik müdahaleleri vurgulayan bütünsel bir yaklaşımı teşvik eder. Uygun sanitasyon uygulamaları, fiziksel bariyerler, biyolojik kontroller ve akılcı pestisit kullanımı gibi çeşitli stratejileri birleştirerek, kimyasal işlemlere olan bağımlılığı en aza indirirken zararlıları etkili bir şekilde yönetmek mümkündür.
